Hij is een ware monnik die niet denkt in termen van 'ik', 'mij' of 'mijn', en niet treurt om wat er in werkelijkheid niet is.
367. Hij, in wie niet de 'ik' gedachte opkomt met betrekking tot het mentale en lichamelijke, hij die niet treurt om wat er in werkelijkheid niet is; die persoon wordt terecht 'monnik' genoemd.
sabbaso namarupasmim yassa natthi mamayitam asata ca na socati sa ve bhikkhu'ti vuccati
Hij is voorbij de betekenis (de conventionele aanduiding) van zijn eigen mentale en lichamelijke componenten (nama rupa). Voor hem bestaat er geen 'ik', 'mij' of 'mijn' (dus is er voor hem geen basis voor zelfzuchtigheid). Als zijn geestelijke en lichamelijke 'entiteit' tot verval komt en verslechtert, zal hij niet treuren; hij treurt immers niet om wat er in werkelijkheid niet is... (Wat wij 'ik', 'mij' etc. noemen, is slechts een conventionele aanduiding van een proces.) Zulk een persoon wordt terecht 'monnik' genoemd.