Een rondleiding door de Ti Pitaka

De Ti Pitaka (ook wel 'Pali canon' genoemd) is een zeer grote hoeveelheid van canonieke Pali literatuur waar de Leer van de Boeddha Gotama in vastgelegd is. Een belangrijke reden waarom de Ti Pitaka zo enorm groot is, is dat de Boeddha 45 jaar lang, vanaf zijn verlichting tot aan zijn dood, zijn verheven Dhamma op een buitengewone en onvermoeibare wijze gepredikt heeft.

De grote divisie waarin de regels voor het gedrag van monniken (bhikkhu's) en nonnen (bhikkhuni's) zijn samengebracht, is de Vinaya Pitaka.

De toespraken (sutta's) van de Boeddha beslaan een breed gebied van onderwerpen. Deze zijn ontstaan vanuit situaties en gelegenheden die zich hebben voorgedaan tijdens zijn lange missie, en zijn samengesteld uit aansporingen, uiteenzettingen en regels. De algemene toespraken die bedoeld zijn voor zowel monniken als voor lekenvolgelingen, zijn samengebracht en geclassificeerd in een grote divisie, de Sutta Pitaka.

De derde grote divisie van de Ti Pitaka is de Abhidhamma Pitaka. Deze divisie heeft een onderscheidend ander karakter ten opzichten van de andere twee divisies. Daar waar de eerste twee divisies een duidelijk praktisch doel dienen, namelijk om een scherp omlijnde boodschap voor bevrijding uiteen te zetten en om een methode voor persoonlijke training neer te leggen, vertegenwoordigt de Abhidhamma Pitaka de verschijning van een abstracte en hoog technische systematisering van de Leer (Dhamma).

Deze drie divisies van de Ti Pitaka zijn als grote 'manden' of 'korven' waarin de Dhamma op ordelijke wijze is samengebundeld.

De Vinaya Pitaka is opgedeeld in 5 boeken:

1. Bhikhu Vibhanga - De disciplinaire regels voor monniken
2. Bhikhuni Vibhanga - De disciplinaire regels voor nonnen
3. Mahavagga - Het grotere hoofdstuk van de gemengde regels
4. Cullavagga - Het kleinere hoofdstuk over de gemengde regels
5. Parivara - Een opsomming die in Sri Lanka is samengesteld

De Sutta Pitaka is een enorme collectie van alle toespraken. Hoewel de Boeddha veruit de meeste toespraken zelf onder verschillende omstandigheden gepredikt heeft, bevat de Sutta Pitaka ook toespraken die door prominente monniken van de Boeddha zijn gepredikt zoals de Eerwaarde Sariputta, de Eerwaarde Maha Moggallana, de Eerwaarde Ananda etc. De toespraken die in de Sutta Pitaka zijn samengebracht, dienen voor verschillende gelegenheden en voor mensen met verschillende karakters. En hoewel de toespraken in de meeste gevallen bedoeld zijn voor het voordeel van de monniken en nonnen m.b.t. het zuivere leven en de uiteenzetting van de Leer, zijn er ook verscheidene toespraken die bedoeld zijn voor de materiele en spirituele voortgang van de lekenvolgelingen.

De Sutta Pitaka verduidelijkt de bedoeling van de Boeddha, benadrukt die helder, beschermt die en bewaakt die tegen verdraaiingen en verkeerde interpretaties. Net zoals een draad die dienst doet als een schietlood dat timmermannen in hun werk begeleidt, zo wordt ook door middel van de sutta's de betekenis van de Leer van de Boeddha duidelijk gemaakt. Geen enkele sutta is in strijd met een andere sutta en alles sluit perfect op elkaar aan. De Boeddha zei niet de ene dag iets en de andere dag iets heel anders; hij zei dat zijn Leer een sluitend geheel is, vandaar die houding van de wijsvinger op de duim. Vanwege de onderlinge ondersteuning die de sutta's met elkaar hebben, fungeren ze voor ons als een gids om het juiste werk gedaan te krijgen dat ons naar het hoogste doel begeleidt. Net zoals het schietlood de timmermannen begeleidt. De Sutta Pitaka bestaat uit 5 collecties (Nikaya's).

Deze collectie in de Sutta Pitaka, de Digha Nikaya, is zo genoemd omdat deze bestaat uit 34 lange (digha) toespraken van de Boeddha. Deze collectie is verdeeld in 3 hoofdstukken: 1. Silakkhandha vagga (hoofdstuk van moraliteit); 2. Maha vagga (het grote hoofdstuk); 3. Patika vagga (het patika hoofdstuk). Voor meer, zie Digha Nikaya info.

De Majjhima Nikaya is de tweede collectie in de Sutta Pitaka van de Ti Pitaka, de Pali canon. De titel staat letterlijk voor 'de midden collectie' en is zo genoemd omdat de sutta's doorgaans van middelmatige lengte zijn, in vergelijking met de langere toespraken van de Digha Nikaya die aan de Majjhima Nikaya voorafgaat, en met de kortere toespraken van de Samyutta Nikaya en de Anguttara Nikaya die na de Majjhima Nikaya volgen.

De Majjhima Nikaya bestaat uit 152 sutta's. Deze zijn onderverdeeld in 3 delen, de zogenaamde 'sets van vijftig' (pannasa) hoewel de laatste set in feite 52 sutta's bevat. Elke set is weer onderverdeeld in 5 hoofdstukken of divisies (vagga's) van elk 10 sutta's, behalve het op één na het laatste hoofdstuk dat uit 12 sutta's bestaat. Voor meer, zie Majjhima Nikaya info.

De Samyutta Nikaya is een collectie van 7762 sutta's van gevarieerde lengte, gewoonlijk kort en in speciale volgorde gerangschikt overeenkomstig bepaalde thema's en in vijf hoofdgroepen opgedeeld, namelijk: 1. Sagatha Vagga Samyutta Pali; 2. Nidana Vagga Samyutta Pali; 3. Khandha Vagga Samyutta Pali; 4. Salayatana Vagga Samyutta Pali; 5. Maha Vagga Samyutta Pali. Deze hoofdgroepen zijn weer onderverdeeld in 56 groepen, bekend als de 'samyutta's' (de hoofdstukken van de Samyutta Nikaya), waarin ook weer de gerelateerde onderwerpen zijn gegroepeerd. Elke samyutta is verder onderverdeeld in sutta's. Voor meer, zie Samyutta Nikaya info.

Deze collectie van toespraken, de Anguttara Nikaya, bestaat uit 9557 doorgaans korte sutta's en is onderverdeeld in 11 hoofdgroepen oftewel 'boeken' (nipata's). Elke nipata is weer onderverdeeld in hoofdstukken (vagga's) die doorgaans elk 10 sutta's bevatten. De toespraken zijn gerangschikt in oplopende numerieke volgorde: elke nipata bevat items die beginnen met één en worden met één eenheid opgehoogd totdat er elf items zijn in de laatste (de elfde) nipata. Vandaar dat de naam Anguttara 'vermeerdering met één item' betekent. De eerste nipata, Ekaka nipata, levert in elke sutta enkelvoudige items en wordt 'het boek van één' genoemd, de tweede nipata, Duka nipata, levert in elke sutta tweevoudige items en wordt daarom 'het boek van twee (of de twee)' genoemd, etc. Voor meer, zie Anguttara Nikaya info.

De Khuddaka Nikaya, of 'Collectie van de kleinere teksten' (in Pali betekent khuddha 'kleiner', 'korter', 'minder') is een wijd uiteenlopende collectie van 'boeken', waarvan er sommigen door de eeuwen heen bewaard en herinnerd zijn gebleven door devote boeddhisten van over de hele wereld. Sommige bieden inspirerende verzen van verlichting door de monniken en nonnen ten tijde van de Boeddha en sommige zijn gewoon wat meer sober. Buddhaghosa noemde deze collectie 'De Collectie van de kleinere boeken'. Deze nikaya schijnt geleidelijk aan aangegroeid te zijn nadat de oudere nikaya's afgesloten waren en zijn waarschijnlijk pas later in de Ti Pitaka opgenomen. De Khuddaka Nikaya bestaat uit 18 hoofdcollecties. Voor meer, zie Khuddaka Nikaya info.

De Khuddakapatha is het eerste boek in de Khuddaka Nikaya en bevat 'lezingen van de kleinere passages' waarvan de meeste ook in andere delen van de Ti Pitaka worden aangetroffen. Het is een collectie van 9 korte formules en sutta's die bedoeld zijn voor samanera's die in training zijn. De Khuddakapatha bevat:

1. Saranattaya. De drievoudige toevlucht voor alle boeddhisten (zie ti saranagamana).
2. Dasasikkhapada. De 10 voorschriften voor samanera's.
3. Dvattimsakara. Lijst van de 32 delen van het lichaam (kaya gata sati).
4. Kumarapañha. Catechismus van 10 vragen voor samanera's.
5. Maha Mangala Sutta - De hoogste zegeningen (Snp2-04)
6. Ratana Sutta - De Drie Juwelen (Snp2-01)
7. Tirokutta Sutta - Offergaven aan de overledenen (Kpt7)
8. Nidhikanda Sutta - Het bewaren van de schat (Kpt8)
9. Metta Sutta - Liefdevolle vriendelijkheid (Snp1-08)

Voor meer, zie Khuddakapatha info.

De Dhammapada, Het Pad van Waarheid, bestaat uit 423 verzen (gatha's) verdeeld over 26 hoofdstukken (vagga's) die op onderwerp gerangschikt zijn. Deze verzen zijn woorden van levende spiritualiteit, waarmee elk vers op zijn eigen manier de Leer van de Meester weergeeft. De Dhammapada kan gezien worden als het spirituele testament van de Boeddha.

Flitsen van inzicht belichten de aard van het Boeddha Pad, die door deze krachtige verzen omgezet worden in pure wijsheid. Het is daarom ook een doordringende bron van inspiratie. De populariteit die de Dhammapada geniet onder alle soorten mensen, heeft zich gerangschikt als de meest bekende tekst van de Ti Pitaka, zowel in oosterse als in westerse landen. Voor meer, zie Dhammapada info.

De Udana is het derde boek van de Khuddaka Nikaya en omvat 8 hoofdstukken (vagga's) die samen 80, meestal korte sutta's bevatten. Elk hoofdstuk bestaat uit 10 sutta's. De titel 'Udana' verwijst naar de verklaring die, meestal in versvorm, aan het eind van elke toespraak geplaatst is en voorafgaat met de woorden: 'Toen, zich de betekenis ervan realiserend, uitte de Heer bij die gelegenheid deze geïnspireerde uitspraak' (atha kho bhagava etam attham viditva tayam velayam imam udanam udanesi). Vandaar dat 'udana' duidt op een geïnspireerde of gewichtige uitspraak die spontaan is opgekomen, letterlijk 'uitgeademd' (udanesi), door het begrijpen of de realisering (viditva) van de betekenis (etam attham) van de gelegenheid of gebeurtenis die daarmee samenhing (tayam velayam). Hier is het de Boeddha die de udana's uitspreekt, hoewel het in sommige gevallen anderen zijn die zo geïnspireerd zijn. Voor meer, zie Udana info.

De 4e verhandeling van de Khuddaka Nikaya, de Ituvuttaka, bevat 112 sutta's die onderverdeeld zijn in 4 boeken (nipata's) met verzen en een mix van gewone stijl, waarbij het een het ander aanvult. Alhoewel de collectie de geïnspireerde gezegden van de Boeddha bevat zoals in de Udana, wordt elke passage voorafgegaan met de zinsnede: 'Iti vuccati Bhagavata' (aldus is door de Boeddha gezegd), waaraan deze collectie haar naam te danken heeft. Dit werk leest als een persoonlijk notitieboekje waarin korte krachtige gezegden van de Boeddha zijn opgenomen.

Doordat de divisie in nipata's is ingedeeld i.p.v. in hoofdstukken, geeft dit aan dat de collectie is geclassificeerd in oplopende numerieke volgorde van categorieën van de Dhamma zoals in de nipata's van de Anguttara Nikaya. Dus Ekaka Nipata bevat enkelvoudige items over de Dhamma zoals: "Bhikkhu's, geef begeerte op; ik verzeker jullie de verwerving van de staat van anagami als jullie begeerte opgeven." In Duka Nipata gaat elke passage over twee items over de Dhamma, zoals: "Er zijn twee vormen van nibbana dhatu, namelijk sa upadi sesa nibbana, waarbij de khandha's resteren, en an upadi sesa nibbana, waarbij de khandha's niet resteren. Voor meer, zie Itivuttaka info.

De Sutta Nipata is het vijfde boek van de Khuddaka Nikaya en omvat 5 hoofdstukken (vagga's) die samen 71 toespraken bevatten. De sutta's, die elk 8 tot 50 verzen bevatten, zijn in versvorm weergegeven die vaak met introducties voorafgaan. Voor meer, zie Sutta Nipata info.

Vimana betekent 'verblijf'. Hier verwijst de term naar hemelse verblijven die door wezens verworven zijn die verdienstelijke daden (puñña) hebben verricht. Het betreft hier 85 verzen in 7 hoofdstukken (vagga's) over verdienstelijke daden en wedergeboorte in de hemelse sferen. In de eerste 4 vagga's doen vrouwelijke hemelwezens verslag over de verdienstelijke daden die zij hebben verricht gedurende hun vorige bestaansvormen als menselijke wezens en hoe zij werden geboren in de deva loka met prachtige verblijven als gevolg. In de laatste 3 vagga's vertellen de mannelijke hemelwezens hun verhaal.

De Eerwaarde Maha Moggallana, die de hemelse sferen kon bezoeken, bracht deze verhalen terug zoals elk verhaal door de deva in kwestie was verteld. Vervolgens vertelde hij het verhaal aan de Boeddha die de verhalen bevestigde door er nog meer achtergronddetails aan toe te voegen. Deze toespraken zijn gegeven met de bedoeling erop te wijzen dat de menselijke wereld tal van gelegenheden biedt om verdienstelijke daden te verrichten. Het andere doel van zulke toespraken is, om de verkeerde inzichten te weerleggen van hen die geloven dat er na dit leven niets meer bestaat (de nihilisten) en van hen die van mening zijn dat goede daden geen enkele gevolgen hebben (zie ditthi).

Van de 85 verhalen die beschreven zijn, zijn er 5 die gaan over hen die in de hemelse sfeer geboren zijn en in hun vorige bestaansvorm zichzelf tot sotapatti ontwikkeld hebben; 2 verhalen gaan over hen die met gevouwen handen eerbied aan de Boeddha hebben betuigd; 1 gaat over hen die in verrukking woorden hebben uitgesproken tijdens de bouw van een klooster voor de Sangha; 2 verhalen gaan over hen die de morele regels hadden nageleefd; 2 verhalen gaan over hen die de morele regels hadden nageleefd en aalmoezenvoedsel hadden gegeven; de overige verhalen gaan over diegenen die in de deva loka waren geboren als gevolg van alleen het geven van aalmoezenvoedsel.

De heldere verhalen over de levens van de deva's in de verschillende verblijven, dienen om duidelijk aan te tonen dat de hogere wezens noch onsterfelijk, noch scheppers zijn; ook zij zijn ontwikkeld en geconditioneerd door de gevolgen van hun verdienstelijke daden. Ook zij zijn onderhevig aan de wetten van anicca, dukkha en anatta en ook zij moeten voor zichzelf streven om de onsterfelijke staat van Nibbana te bereiken. Voor meer, zie Vimanavatthu info.

De 'Verhalen van de hongerige geesten' zijn tekenende verslagen over de ellendige staten van wezens die in ongelukkige bestaansvormen zijn geboren (de peta's) als gevolg van hun slechte daden. Er zijn 51 verhalen die in 4 hoofdstukken (vagga's) zijn onderverdeeld. Hier staat het ellendige leven van de kwaaddoeners beschreven; dit, in contrast met het schitterende leven van de deva's.

Wederom worden weer de voordelige gevolgen van vrijgevigheid en andere morele kwaliteiten benadrukt, terwijl kwaadwilligheid, jalousie, gierigheid, begeerte en verkeerde inzichten aangewezen worden als de oorzaken voor de geboorte in de ongelukkige staten van de peta's. Het grootste lijden in deze sfeer is een ernstig gebrek aan voedsel, kleding en onderkomen voor het 'verdoemde' wezen (staat tussen aanhalingstekens omdat alles voorbijgaat). Een zekere en onmiddellijke bevrijding van zulke ellendige sferen kan het ongelukkige wezen worden verschaft, als zijn verwanten verdienstelijke daden (puñña) verrichten en de gevolgen ervan met hen willen delen. In Tirokuttapeta Vatthu wordt een gedetailleerd verslag gegeven over hoe koning Bimbisara bevrijding aan zijn vorige verwanten brengt die als ongelukkige peta's leden, door middel van het grootschalig offeren van voedsel, kleding en verblijven aan de Boeddha en zijn gevolg van monniken. Voor meer, zie Petavatthu info.

De Theragatha 'verzen van monniken' biedt buitengewone prachtige persoonlijke optekeningen in versvorm van monniken ten tijde van de Boeddha. In hun gedichten vertellen zij vaak met hartverscheurende eerlijkheid de ellende die zij in hun leven hebben ontmoet en hoe zij vervolgens de strijd zijn aangegaan op hun weg naar de verwerkelijking van Arahatschap. En zo vormen deze verzen voor ieder van ons inspirerende herinneringen om deze buitengewone mannen in hun voetstappen te volgen.

Nadere beschrijving over aantal hoofdstukken gedichten, verzen etc. volgt. Voor meer, zie Theragatha info.

De Therigatha 'verzen van nonnen' biedt buitengewone prachtige persoonlijke optekeningen in versvorm van nonnen ten tijde van de Boeddha. In hun gedichten vertellen zij vaak met hartverscheurende eerlijkheid de ellende die zij in hun leven hebben ontmoet en hoe zij vervolgens de strijd zijn aangegaan op hun weg naar de verwerkelijking van Arahatschap. En zo vormen deze verzen voor ieder van ons inspirerende herinneringen om deze buitengewone vrouwen in hun voetstappen te volgen.

Nadere beschrijving over aantal hoofdstukken gedichten, verzen etc. volgt. Voor meer, zie Therigatha info.

Jataka, of 'Geboorteverhalen' is een collectie van 547 verhalen (in Birma wordt verwezen naar 550 geboorteverhalen) die de vorige levens beschrijven van de Boeddha Gotama toen hij nog een Bodhisatta was. De Jataka is een uitgebreid werk van verzen (gatha's) die de 547 verhalen bevatten zoals die door de Boeddha zijn verteld. De verhandeling is onderverdeeld in hoofdgroepen (nipata's) overeenstemmend het aantal verzen omtrent elk verhaal: de enkelvoudige vers-verhalen zijn geclassificeerd als Eka Nipata, de tweevoudige vers-verhalen als Duka Nipata etc. Het is het commentaar op de verzen dat het geboorteverhaal compleet maakt. In deze geboorteverhalen zijn de morele principes en oefeningen samengevat die de Bodhisatta in acht nam om zichzelf te ontwikkelen en te perfectioneren om het Boeddhaschap te kunnen verwerven.

Elk verhaal opent met een inleiding, de 'paccuppannavatthu' oftewel 'het verhaal over het heden', dat verwijst naar de toen aanwezige omstandigheden in het leven van de Boeddha welke hem de aanstoot gaven het geboorteverhaal te vertellen en aldus enige gebeurtenissen te openbaren, in de lange reeks van zijn vorige bestaanstoestanden als een Bodhisatta.

Aan het eind is er altijd een beknopte samenvatting waar de Boeddha de verschillende 'acteurs' in het verhaal identificeert in hun geboorte ten tijde van zijn toespraak. Elk verhaal is tevens geïllustreerd door één of meer gatha's, uitgesproken door de Boeddha toen hij nog een Bodhisatta was en zo zijn rol speelt in het verslag. Maar soms worden de verzen door de Boeddha uitgesproken; dan worden ze abhisambuddha gatha genoemd. Voor meer, zie Jataka info.

Deze divisie van de Khuddaka Nikaya bestaat uit twee delen.

1. Maha Niddesa, de grotere uiteenzetting dat het commentaar is op het vierde hoofdstuk van de Sutta Nipata, Atthaka vagga - Het hoofdstuk van het achttal (SnpHfd4).
2. Cula Niddesa, de kortere uiteenzetting, is het commentaar op het vijfde hoofdstuk van de Sutta Nipata, Parayana vagga - De weg naar de Andere Zijde (SnpHfd5) en op de Khaggavisana Sutta - De eenhoorn (Snp1-03) van het eerste hoofdstuk.

Deze verklarende werken, die aan de Eerwaarde Sariputta zijn toegeschreven, bevatten veel materiaal over de Abhidhamma en vormen de oudste commentaren. Zij leveren al vele eeuwen, nog voordat de Eerwaarde Buddhaghosa ten tonele verscheen, getuigenis van traditionele becommentariëring. Voor meer, zie Niddesa info.

Deze verhandeling van de Khuddaka Nikaya wordt toegeschreven aan de Eerwaarde Sariputta. Hier worden de meest belangrijkste leerstellingen van de Boeddha behandeld in de stijl van de Abhidhamma. De Patisambhida Magga is onderverdeeld in 3 hoofdstukken (vagga's): Maha vagga, Yuganaddha vagga, en Pañña vagga. Elke vagga bestaat uit 10 subgroepen, katha's genaamd, zoals Nana Katha, Ditthi Katha, etc.

De verhandeling van elk onderwerp is zeer gedetailleerd en biedt het theoretische fundament voor de beoefening van het Pad. Zie ook patisambhida in het woordenboek. Voor meer, zie Patisambhida Magga info.

Deze sectie van de Khuddaka Nikaya is een biografisch werk dat de levensverhalen (verleden en heden) bevat van de Boeddha en zijn Arahat discipelen. Deze sectie is onderverdeeld in twee delen: 1. de Therapadana die de levensverhalen van de Boeddha levert, van 41 pacceka buddha's, en van 559 Arahats van de Eerwaarde Sariputta tot de Eerwaarde Ratthapala; 2. Theripadana met de levensverhalen van 40 theri Arahats van Sumedha Theri tot Pesala Theri.

Apadana betekent hier 'biografie' of 'levensverhaal' van een bepaald verlicht persoon, die een krachtig besluit heeft genomen om naar het doel (Nibbana) te streven. Hoewel de Theragatha en de Therigatha gewoonlijk de triomfantelijke momenten van die verwervingen beschrijven, beschrijft de Apadana het voorbereidende werk die de thera's en theri's moesten ondernemen om het hoogtepunt van hun ambitie te bereiken. De Gatha's en de Apadana's vullen elkaar aan om de inspirerende verhalen van zware strijd en uiteindelijke overwinningen te onthullen. Voor meer, zie Apadana info.

In dit deel van de Khuddaka Nikaya vertelt de Boeddha hoe zijn besluit tot stand kwam om een Boeddha te worden en geeft hij de geschiedenis weer van de 24 Boeddha's die hem zijn voorgegaan en die tevens zijn Boeddhaschap voorspelden. De Buddhavamsa bestaat uit 29 secties in versvorm.

De 1e sectie geeft een verslag over hoe de Eerwaarde Sariputta aan de Boeddha vraagt wanneer het was dat hij voor het eerst besloot om aan het Boeddhaschap te werken en welke deugden voor de perfectheden (paramita's) hij had vervuld om zijn doel, Perfecte Verlichting (anuttara samma sambodhi), te bereiken. In de 2e sectie beschrijft de Boeddha hoe hij als de kluizenaar Sumedha, doordat hij geïnspireerd was door Boeddha Dipankara, besloten had om voor het Boeddhaschap te gaan. Hij vertelt hoe de Boeddha Dipankara de kluizenaar Sumedha zijn zegeningen gaf en dat hij voorspelde dat Sumedha een Boeddha zou worden onder de naam Gotama na een cyclus van vier asankheyya en honderdduizend wereldtijdperken (kappa's).

Vanaf dat moment bleef de Bodhisatta Sumedha de 10 paramita's beoefenen, namelijk: mildheid (dana paramita); 2. moraliteit (sila paramita); 3. verzaking (nekkhamma paramita); 4. wijsheid (pañña paramita); 5. energie (viriya paramita); 6. verdraagzaamheid (khanti paramita); 7. waarheidsliefde (sacca paramita); 8. vastberadenheid (adhitthana paramita); 9. universele liefde (metta paramita); 10. gelijkmoedigheid (upekkha paramita).

De Boeddha vertelt hoe hij deze paramita's leven na leven volbrengt en hoe elk van de 24 Boeddha's die na Boeddha Dipankara met verschillende intervallen van wereldcycli zijn verschenen, eveneens de voorspelling deden dat hij een Boeddha zou worden onder de naam Gotama.

In de 3e en 27e sectie geeft de Boeddha gedetailleerde informatie over de 25 Boeddha's, inclusief hemzelf, aangaande de geboorte, ras, namen van hun ouders, namen van hun vrouwen en kinderen, hun levensspanne, hun manier van verzaking, de duur van hun inspanningen om het Boeddhaschap te bereiken, de naam van de boomsoort waaronder zij de verlichting bereikten, hun onderricht van de Dhamma Cakka Ppavattana Sutta - Het in beweging zetten van het Wiel der Wet (S56-011) in het hertenpark (Migadaya), de namen van hun hoofddiscipelen, hun hulp monnik, de namen van hun hoofdstad en de namen van hun hoofd lekensponsors. Elke sectie wordt afgesloten met een verslag over waar die Boeddha's zijn overleden en hoe hun relieken werden verspreid.

In de 28e sectie worden de namen van 3 Boeddha's genoemd, namelijk Boeddha Tanhankara, Boeddha Medhankara en Boeddha Saranankara. Deze Boeddha's leefden vóór Boeddha Dipankara in de verschillende intervallen van hetzelfde wereldtijdperk. De namen van andere Boeddha's (tot aan Boeddha Gotama) worden eveneens opgesomd, samen met de namen van de wereldtijdperken waarin zij zijn verschenen. Uiteindelijk voorspeld de Boeddha dat Boeddha Metteya na hem in de wereld zal verschijnen. De laatste sectie, sectie 29, geeft een verslag over hoe de relieken van de Boeddha worden verspreid en waar deze worden bewaard. Voor meer, zie Buddhavamsa info.

Deze verhandeling bevat 35 verhalen van de vorige levens van de Boeddha welke hij vertelde op verzoek van de Eerwaarde Sariputta. Terwijl de Jataka zich richt op de vorige levens van de Boeddha vanaf de tijd van Sumedha de kluizenaar tot aan de tijd dat hij Boeddha Gotama wordt, beslaat de Cariya Pitaka slechts 35 bestaansvormen van de Bodhisatta in dit wereldtijdperk. Het doel van Sariputta's verzoek was, om scherp aftekenend de niet klein te krijgen wil, de verheven inspanning, de weergaloze opoffering, naar buiten te brengen waarmee de Bodhisatta zichzelf leidde in de volbrenging van de 10 perfectheden (dasa paramita).

De Bodhisatta heeft door talloze tijdperken heen de 10 perfectheden vele malen ten uitvoer gebracht. Cariya Pitaka bewaard zulke uitvoeringen van de 35 levens, selecteert 7 parami's van de 10 en verhaalt hoe elke paramita wordt verworven in elk van deze levens. 10 verhalen in het 1e hoofdstuk (vagga) betreffen de opeenstapeling van verdiensten in mildheid (dana paramita). Het 2e hoofdstuk heeft 10 verhalen over moraliteit (sila paramita). Het 3e en laatste hoofdstuk verwijst naar 15 verhalen: 5 ervan gaan over verzaking (nekkhamma paramita), 1 over krachtige inspanning d.w.z. energie (viriya paramita), 6 over waarheidsliefde (sacca paramita), 2 over universele liefde oftewel liefdevolle vriendelijkheid (metta paramita) en 1 over gelijkmoedigheid (upekkha paramita). Voor meer, zie Cariya Pitaka info.

Deze sectie bevindt zich alleen in de Birmese editie van de Ti Pitaka en is later toegevoegd. Een klein werk dat is opgemaakt uit 7 hoofdstukken. Voor meer, zie Nettippakarana info.

Deze sectie bevindt zich alleen in de Birmese editie van de Ti Pitaka en is later toegevoegd. Een klein werk dat is opgemaakt uit 8 hoofdstukken. Voor meer, zie Petakopadesa info.

Deze sectie bevindt zich alleen in de Birmese editie van de Ti Pitaka en is later toegevoegd.

Milinda Pañha is het laatste boek van de Khuddaka Nikaya. Het bevat de vragen van koning Milinda en de antwoorden van de Eerwaarde Nagasena die zo'n 500 jaar na de dood van de Boeddha leefden. Koning Milinda was Yonaka (Graeco-Bactrian) koning van Sagala (Griekenland). Hij was erg geleerd en hoog begaafd in het debatteren. De Eerwaarde Nagasena, een volledig verlichte Arahat, was op verzoek van de Sangha op bezoek in Sagala.

Koning Milinda, die enkele punten omtrent de Dhamma verklaard wilde hebben, stelde de Eerwaarde Nagasena diepzinnige vragen aangaande de ware natuur van de mens, zijn bestaan na de dood en andere essentiële aspecten van de Dhamma. De Eerwaarde Nagasena gaf hem bevredigende antwoorden op elke vraag die hij stelde. Deze diepzinnige vragen en antwoorden over de Leer van de Boeddha, zijn samengebracht in het boek genaamd Milinda Pañha. Voor meer, zie Milinda Pañha info.

Abhidhamma is de derde grote divisie van de Pitaka. Het is een grote collectie van systematisch geordende, tabellarisch gerangschikte en geclassificeerde leerstellingen van de Boeddha die de kern van zijn leer vertegenwoordigen. Abhidhamma betekent Hogere Leer of Speciale Leer; zij is uniek vanwege haar diepzinnigheid, haar analytische benadering, haar onmetelijkheid in haar bereik en in haar dienstbaarheid ten behoeve van iemands bevrijding.

De Abhidhamma bestaat uit 7 boeken:

1. Dhammasangani: bevat gedetailleerde opsommingen van alle fenomenen met een analyse van bewustzijn (citta) en haar samengaande mentale factoren.
2. Vibhanga: bestaat uit 18 gescheiden secties over de analysering van fenomenen die totaal verschillen van de Dhammasangani.
3. Dhatukatha: een kleine verhandeling geschreven in de vorm van een catechismus waarin alle fenomenen van het bestaan worden besproken met verwijzing naar drie categorieën: khandha, ayatana en dhatu.
4. Puggalapaññatti: een kleine verhandeling die een beschrijving geeft van verscheidene aspecten over individuen overeenkomstig met de fase van hun verwervingen op het pad.
5. Kathavatthu: een samenstelling van de Eerwaarde Moggaliputta, de leidende Thera van de Derde Grote Synode waarin hij de leerstellingen van andere scholen bespreekt en weerlegt om alle punten van dispuut omtrent de Leer van de Boeddha uit te roeien.
6. Yamaka: wordt beschouwd als een verhandeling in toegepaste logica waarin een analytische procedure is gerangschikt in paren.
7. Patthana: een gigantische verhandeling die, samen met de Dhammasangani, het eerste boek, de diepzinnigheid van de Abhidhamma Pitaka bevat. Het is een uiterst precies gedetailleerde studie van de leer van oorzakelijkheid, gebaseerd op de 24 pacaya's, voorwaarden oftewel relaties.